W 1966 roku dr Ludwig Guttmann odszedł na emeryturę. W tymże roku Królowa Zjednoczonego Królestwa Elżbieta II nadała dr. Ludwigowi Guttmannowi tytuł szlachecki – Sir. Trzy lata później oddano do użytku nowy stadion sportowy na terenach przylegających do Stoke Mandeville Hospital. Uroczystego otwarcia dokonała Królowa Elżbieta II. Przy tej okazji przeprowadzono zawody sportowe, a Królowa mogła spotkać się z niepełnosprawnymi atletami.
Po przejściu na emeryturę w dalszym ciągu niestrudzenie pracował nad promowaniem sportu dla niepełnosprawnych. Sir Ludwig Guttmann zmarł na atak serca w Aylesbury w 1980 roku.
W czerwcu 2012 roku, the Council for Assisting Refugee Academics oraz Poppa Guttmann Trust, wspólnymi siłami uczcili i uhonorowali życie i dzieło Sir Ludwiga Guttmanna poprzez organizację uroczystego przyjęcia w Izbie Lordów i odsłonięcie pomnika z brązu na terenie Stoke Mandeville Hospital. Uroczyste odsłonięcie pomnika miało miejsce 24 czerwca przy udziale syna Sir Guttmanna, Denisa i córki Evy Loeffler oraz wielu prominentnych osób, w tym ministra odpowiedzialnego za służbę zdrowia.
Na pomniku widnieje napis:
Of the many forms of disability which can beset mankind, a severe injury or disease of the spinal cord undoubtedly constitutes one of the most devastating calamities of human life.
(Ze wszystkich form niepełnosprawności, które mogą dotknąć człowieka, poważne uszkodzenie lub choroba rdzenia kręgowego są jednymi z najbardziej niszczycielskich dla ludzkiego losu.)
O swojej pracy lekarskiej Sir Ludwig Guttmann powiedział bardzo skromnie:
If I ever did one good thing in my medical career it was to introduce sport into rehabilitation of disabled people.
(Gdybym miał wskazać największe osiągnięcie w mojej karierze medycznej, to byłoby nim wprowadzenie sportu do rehabilitacji osób niepełnosprawnych.)
W sierpniu 2012 roku, to wielkie dzieło dr. Ludwiga Guttmanna zostało przypomniane całemu światu m.in. poprzez światową premierę filmu, „The Best of Men” (w wersji polskiej film nosi tytuł „Najlepsi z najlepszych”).
Na zakończenie pozwolę sobie przytoczyć opinię Mika McKenzi, aktualnego Prezydenta „Poppa Guttmann Trust”, dotyczącą Dzieła Życia, które pozostawił po sobie Sir Ludwig Guttmann. Mike McKenzi wraz z małżonką Sandy i dr Vicky Hope-Walker zaszczycili swoim udziałem Międzynarodową Konferencję Praktyczną im. dr. Ludwiga Guttmanna na temat „Między Rehabilitacją a Sportem”, która odbyła się trzeciego lipca 2016 roku, w dniu 117 rocznicy urodzin twórcy ruchu paraolimpijskiego w Toszku. Mike McKenzi nigdy nie spotkał się z dr. Ludwigiem Guttmannem, ale dane mu było skorzystać z dobrodziejstwa Jego Dzieła. W 1993 roku, trzynaście lat po śmierci dr. Guttmanna podczas pracy dla agencji pomocy w Bośni uległ wypadkowi, w którym doznał złamania kręgosłupa. Poproszony o opinię na temat Dzieła Guttmanna z perspektywy beneficjenta, zwrócił uwagę na dwa filary tego Dzieła, których źródło tkwi w humanizmie i szacunku dla godności człowieka. Pierwszy filar, dotyczący aspektu medycznego Dzieła Guttmanna skomentował następująco:
W tamtym czasie, osoby z urazem rdzenia kręgowego były traktowane jak bryłki odpadów przeznaczone na śmierć, a Guttmann chciał ich leczyć, a nie tylko towarzyszyć im w umieraniu.
Ustosunkowując się do drugiego – sportowego – filaru, sięgnął do aktywności sportowej Guttmanna z okresu studiów i działalności w bractwie żydowskim. Wyraził to tak:
Guttmann był niskiego wzrostu, ale uprawiał szermierkę i zdawał sobie sprawę, jaką rolę ta aktywność sportowa odegrała w życiu kolegów i jego własnym, dając poczucie sprawności fizycznej i pewności siebie. Wielu jego towarzyszy z bractwa wykorzystywało sport celem sprawdzenia siebie i wykazania, że mogą być równie dobrzy jak ludzie innych nacji.
Józef Musielok