Pniów: Kościół św. Wacława i ruiny pałacu
Kościół św. Wacława w Pniowie należy do parafii w Sierotach w dekanacie toszeckim.
Pierwszy drewniany kościół w Pniowie powstał w 1506 roku. Był to budynek konstrukcji zrębowej z przylegającą od zachodu wieżą. Wnętrze kościoła zobiły polichromie. Szczególnie pięknie prezentował się strop nad nawą kościoła, na którym wymalowano sceny z Nowego Testamentu oraz postacie świętych. Całość kompozycji zdobiły bogate, roślinne ornamenty. Ostatnią restaurację drewnianego stropu przeprowadzili konserwatorzy z Berlina w 1914 r. Wykonali wówczas jego kopię wraz z malowidłem, którą następnie zamontowali w jednej z sal Akademii Sztuk Pięknych w Charlottenburgu. Oryginał malowidła nie przetrwał do naszych czasów. Kościół padł ofiarą pożaru 13 lutego 1956 roku. Warto wspomnieć, że w latach 1750 - 1800 drewniany kościół funkcjnował jako zbór ewangelicki.
Nowy kościół w Pniowie został zbudowany w latach 1958–1959 przez ówczesnych mieszkańców i przy pomocy ks. Jana Bagińskiego, wówczas wikariusza parafii św. Mikołaja w Pyskowicach, a obecnie emerytowanego biskupa pomocniczego z Opola. Projekt kościoła wykonał architekt Vogel. Kamień węgielny poświęcił ks. dziekan Józef Jenderek 15czerwca 1958 roku. Kościół pobłogosławił biskup opolski Franciszek Jop 3 maja 1959 roku, poświęcił zaś uroczyście biskup Wacław Wycisk 19 października 1975 roku.
Jest to budowla murowana na planie prostokąta z węższym prezbiterium i nakryta dwuspadowym dachem zwieńczonym krzyżem z datą budowy kościoła. Nad wejściem wznosi się kilkukondygnacyjna wieża z czterospadowym dachem zwieńczonym krzyżem. Strop stanowi drewniane, dekoracyjnie pomalowane kasetony. Ołtarz główny, konstrukcji stalowo-miedziowej, podobnie jak chrzcielnicę i ambonę, wykonano z granitu. Ołtarz soborowy powstał z granitu strzegomskiego i szwedzkiego. Ustawiono go na stałe i umieszczono w nim relikwie św. Aurelii i Tymoteusza oraz św. Wacława.
Pałac w Pniowie - ruiny
Pałac w stylu barokowym został wybudowany przez gen. Jana Benedykta von Gröling właściciela Rudzińca i Pniowa. Piętrowy budynek pochodził z około1770 r., przebudowany został w latach 1840 i 1880 w stylu późnoklasycystycznym, po II wojnie światowej zaczął podupadać. Dzisiaj możemy jedynie na zachowanych fotografiach i rysunkach podziwiać jego piękno. Pałac zwieńczony był mansardowym dachem wykonanym z łupku. Elewację frontową zdobiły pilastry z ozdobnymi głowicami. Taras wsparty na 4 filarach ukazywał widok na park otaczjący pałac.
Na cmentarzu zachowała się rodowa kaplica grobowa, w której spoczywa Jan Benedykt von Gröling (zmarł w 1791r.).
Bibiografia
Górecki P., Archiprezbiteriat toszecki w latach 1618 1740, Gliwice, 2009.
Parki i dwory powiatu gliwickiego, red. Fiszer – Rębisz M., Starostwo Powiatowe w Gliwicach
Schmidt J., Dzieje Pniowa, Gliwice, 2012.
www.parafia-sieroty.pl [dostęp 20.03.2019]
www.turystyka.toszek.pl [dostęp 20.03.2019]
Adres: Pniów naprzeciw ul. Wiejska 5
